Als laatste relaxen in Peru

Hola!

Na die overweldigende tocht naar Machu Picchu rest mij nog
een weekje van reizen, voordat ik op dinsdag weer naar NL
vertrek, dit met gemengde gevoelens. Ik ben al een tijdje
best klaar met het hele toerist-zijn, continu onderhandelen,
tours regelen en braaf volgen, je afvragen of je het nu goed
hebt gedaan, hostels regelen, etc. Maar hoe dichterbij de
terugvlucht komt, hoe meer ik ook denk aan hoe fijn het is om
dit te kunnen doen, om te reizen, geen verplichtingen te
hebben en te genieten van de plek waar je bent.. Toch is het
prima zo en leef je toe naar het moment dat je weer weggaat,
om je weer te kunnen gaan verheugen op een volgende reis!;)
Want wat men zegt is wel waar, het is verslavend!

Toch is het nog niet zover en rest mij nog een paar dagen in
het bijzondere Peru. Hier zal ik jullie eerst iets meer over
vertellen, iets waar ik in mn vorige enthousiaste blog een
beetje te snel overheen gegaan ben.

Peru is absoluut vergelijkbaar met Bolivia, gezien de cultuur
afstamt van de Inca's, Bolivia was eerder eigenlijk een deel
van Peru. Toch is Peru voor mijn gevoel meer ontwikkeld en
zijn de dagelijkse zaken beter voor elkaar, wat ook minder
armoede en bijbehorende problemen opleverd.

De (minder ingetogen) Peruaan is naar mijn zeggen over het
algemeen ook minder traditioneel gekleed en heeft meer
diversiteit in uiterlijk. Absoluut zie je vrouwen in
gekleurde kleding rondlopen, maar ze staan voornamelijk voor
je klaar met een alpaca zodat je een foto kan nemen. De
klederdracht en kleuren zijn hier echter wel nóg kleurrijker,
of beter gezegd, veel helderdere kleuren. Ook zie je hier
heel erg de invloed van de Spanjaarden terug, zeker in de
traditionele kledij van de mannen.

Ook snappen de Peruanen het toerisme goed, want in de grote
steden zijn alle fastfoodketens te vinden, zijn de prijzen
aanzienlijk en is het goed georganiseerd.

Een bijzonder rijk land aan cultuur waar het als toerist
makkelijk vertoeven is.

Na die korte nacht van de 'challenge' volgde een dag waarin
ik vooral bijkomen moest van alle gebeurtenissen, met
bijbehorende administratieve zaken (goed vanwege de regen in
de middag). Heel erg rustig ineens, na 4 dagen met die leuke
groep. Deze avond ontdekte ik een Nederlands café/restaurant
bij mij om te hoek, waar ik uit nieuwsgierigheid wel wilde
eten. Hebben ze toch hutspot op het menu staan! Deze heb ik
gemist deze winter en hutspot uit Peru wil ik wel eens
proeven, gezien het een écht aardappelland is! Afijn, geen
aanrader, maar wel grappig! Ik wist dat ik nog een dag nodig
had om uit te rusten en dat de bussen alleen overnacht gaan,
dus besloot ik nog een dag in Cusco te blijven. Deze laatste
dag wilde ik nog een archeologische plek bezoeken genaamd
Sacsayhuaman (uitspraak is Sexy Woman), maar na een beste
klim van 20 min bleek je zonder toeristenpas (passepartout)
ruim 20 euro te moeten betalen, waar ik natuurlijk geen zin
meer in heb.. Ernaast is een bergje met een Christo erop, dus
deze bekeken, mooi uitzicht over de stad én over
Sacsayhuaman!

Na nog wat ronddrentelen en chillen in de zon wilde ik nog 1
ding doen: het kleine Museo de Coca bezoeken, een museumpje
over de cocaplant. Heel interessant en leerzaam over dit
belangrijke product van Zuid Amerika (en natuurlijk de
slechte afstammeling Cocaïne).

Een onrustige nacht (heb nog meer ligstanden uitgevonden
gezien ik 4 stoelen met een gangpad ertussen tot mn
beschikking had) in de nachtbus bracht mij s ochtends vroeg
in de stad Arequipa, gelegen in een woestijnachtig gebied met
vulkanen en canyons. Trips naar de vulkanen duren echter
meerdere dagen en voor 1 dag naar de Canyon is relatief erg
duur, dus besloot ik maar dat het vooral chillen wordt de
laatste dagen.. Zeker na het zien van het zwembadje bij het
hostel en de warme, warme zon! 2 dagen heb ik van de zon
genoten, wat in de stad gelopen, een uitkijkpunt op de stad
en achtergelegen vulkaan met bergen met besneeuwde bergtoppen
bezocht, een markt opgezocht wat een mall bleek te zijn en
een theater bekeken waar net een soort festival bezig was,
maar waar na 1 liedje een man van start ging met een speech
over de symboliek van vuur in verschillende culturen. Na 6
culturen vond ik het mooi geweest, geen dans helaas.

De afgelopen nacht in het hostel was heerlijk en heb ik in
dagen weer goed geslapen, dus op met de volgende nachtbus
naar mijn laatste stad; Lima!

Deze tocht is vrij lang, dus besloot ik mezelf een cama bus
te gunnen, maar zo comfortabel als de vorige cama is hij
niet. Wel krijg je hier in de nachtbussen een maaltijd aan
boord en in het cama gedeelte wordt je als een vip behandeld,
er is zelfs WiFi! (Dat ik natuurlijk niet kan ontvangen..)
Dat ik hier gezellig met 5 mannen de nacht ga doorbrengen is
wel weer even minder.

Ah, hopelijk veel slapen. Mn lichaam begint nu ook een beetje
aan te geven dat het heeft geleden onder de afgelopen dagen,
gezien ik voor het eerst écht verkouden ben, maargoed, als
dat het is, neem ik er gráág genoegen mee.

De bingo en s ochtends t ontbijt maken dan weer veel goed.

Na een nachtje met toch niet zoveel slaap wordt het er niet
beter op. Mijn hostel heeft nog geen plek, dus besluit ik
richting het centrum van Lima te gaan voor een
stadswandeling. Het is zondag en de grote straat voor mijn
hostel is afgesloten voor allerlei sportactiviteiten, wat me
direct kennis laat maken met het levendige Lima. Ik ga de
uitdaging aan om op de goedkoopste wijze vandaag door de stad
te gaan, wat wil zeggen dat ik in de plaatselijke combibusjes
stap: voor 40 cent het goede busje zien te scoren dat kort
stopt en waarin iemand roept waar het naartoe gaat.. en dan
nog weer op de goede plek uitstappen. Een te vriendelijke
Peruaan spreekt me onderweg aan en na mijn vraag waar de
combi busjes zijn, denkt hij dat hij uitgenodigd is om mee te
gaan. Heel aardig hoor, maar daar zit ik vandaag al helemaal
niet op te wachten. Na een lange rit en nóg langer stuk
wandelen door een winkelstraat, waarin hij me maar wat graag
laat horen hoe goed hij Duits en Nederlands kan, weet ik van
m af te komen. Weer stuit ik op een traditionele parade op
Plaza Mayor (dit keer alles hetzelfde) en bezoek een
Franciscaanse kerk met catacomben en een prachtige oude
bibliotheek, alsof uit een filmscene. Al snotterend en met
traanogen loop ik rond, wardoor de rest vd tourgroep vast
dacht dat ik er erg door geëmotioneerd was..

Afijn, een wandeling door de winkelstraat langs wat
pleinen/parken leert me dat Lima leeft, hip en leuk is!

Mn missie om ook weer met de combi terug te gaan slaagd
dankzij veel vragen en een vriendelijk stel dat me meeneemt
de goede bus in, waarna het snel klaarmaken is: lekker
uiteten met een deel vd Inca Trail groep.. en daarna heel
snel naar bed!

Na een heerlijke nacht is het toch vreemd wakker worden,
realiserende dag dit mn laatste dag echt op reis is.. Deze
dag vul ik met de benodigde 'laatste moment' zaken, terwijl
ik ondertussen de halve kustlijn van de districten Miraflores
en Barranco afloop. Naar dit laatste district is een mooi pad
gemaakt over de rotsen langs de zee (geen mooi strand hier),
waar ik ook nog een beetje zon meepak. Een ijsje en wandeling
naar Parque del Amor (Gaudi achtig) brengt mij aan het einde
vd middag bij het chocolademuseum, waar ik even binnen spiek.
Een bezoekje aan Inca Piramides zit er qua tijdstip helaas
niet meer in en ook de fontijnshow die ik s avonds wilde
bezoeken is schijnbaar niet op deze dag, waardoor ik lekker
de tijd heb om alles voor morgen voor de bereiden en met
mezelf uit eten te gaan. Op jacht naar alpacavlees is hier
een hopeloze zaak, had ik toch eerder ergens anders moeten
doen, dus genoeg redenen om wellicht ooit weer te komen!;)

Alles klaar voor de grote terugreis val ik in een beetje
onrustige slaap en ben vroeg wakker, ontbijtje erin en klaar
voor vertrek met de taxi richting vliegveld.

Wat een vreemde gewaarwording, ik zit momenteel bij de gate
van mn vliegtuig richting Madrid en ben over zo'n 18 uur in
NL.

De tijd is zó snel gegaan, maar ook leef je naar het moment
toe dat je teruggaat en is t prima wanneer t zo ver is.

Ik heb namelijk genoten, echt genoten van alles wat is
gebeurd. Van mijn avonturen met Ellegien in the middle of
nowhere, in sneeuw, regen en zon, in feestende steden of aan
rustige strandjes, het is geweldig om dit met een hele goede
vriendin te mogen meemaken. En dan mijn avontuur alleen, het
heeft me zoveel moois gebracht en geleerd, een perfecte
aanvulling op deze al bijzondere reis.. Maar het is nog niet
voorbij en ik hoop op een voorspoedige reis naar NL en kijk
uit naar het weerzien met familie en vrienden..

Wat geweldig was! Pap, mam, Criz, Kelly, Liesbeth, Pedro en Ellegien stonden me op te wachten, waarna ik met ballonnen aan mn tas als een klein kind zo blij richting de Starbucks kon gaan. Na een lekker kopje koffie en een broodje Hemaworst (typisch he!) gingen we richting Zenderen waar versiering, fotos en welkomstpakketjes op me stonden te wachten, waar een taart voor me werd gebakken en waar ik een heel fijne dag heb gehad met familie en vrienden... En waar ik later héél erg lekker in mn eigen bed geslapen heb.

Het terugkomen na een halfjaar is verassend en toch ook een beetje gek. Het is namelijk zoals vanouds, wat het ook direct een beetje vreemd maakt. Zo gewoon, alsof je niet weg bent geweest. Maar dat ben ik wel en ik geniet nog heel erg na van alle bijzondere avonturen!  Grappig is dat Nederland na die slechte winter heel kaal aandoet zonder bladeren aan de bomen, maar toch wel het lentese zonnetje draagt deze dagen. Speciaal meegebracht uit Madrid en nu hopen dat hij even blijft! Ook viel het me na al die maanden van glooiend landschap op hoé plat Nederland is, hihi, een bekend gegeven, maar vanuit de lucht zó zichtbaar.. En wát is het wennen aan dat iedereen Nederlands spreekt, hihi, had de man van de Hema al bijna met een enthousiast 'Hola!' aangesproken, maar ach, dat went ook snel weer!

Afijn, wat weetjes die ik nog graag wilde delen voor ik mn laatste reisblog dan toch echt afsluit.. Maar hopelijk snel weer in gebruik kan nemen, want mn reislijstje is nog lang niet klaar! :)

Met heel veel dank aan mijn familie en lieve vrienden (en die van El) die altijd voor ons klaarstonden voor, tijdens en na dit avontuur. Met speciale heel veel dank aan Ellegien, zonder wie mijn droom niet uitgekomen was. Gracias!!

Dankjullie wel allemaal voor het lezen/bekijken van mijn blogs/foto's en ik hoop dat jullie een beetje hebben kunnen meegenieten van mijn belevenissen!!

Hasta pronto!

Liefs, Desi